Welkom

  Lieve poppenvrienden,

 

Welkom in mijn lieve, kleine poppenwereld. Ik maak mijn poppen voor kinderen jong en oud. Mijn poppenkindjes zijn gevuld met wol en daardoor zacht en nodigen uit om te spelen en ermee te knuffelen.

Zo individueel als een menselijk kind is, zo uniek is iedere pop die ik maak.

 

Hoe het allemaal begon ... Ik wilde graag voor mijn dochter's verjaardag een mooie pop geven en kwam via een speciaal(speelgoed)winkel in aanraking met de Waldorfpop/ Zonnekindpop. Ik vond deze pop en het idee erom heel mooi. Mijn dochtertje speelde intens met haar popje. Ik zag hoe zij gezelschap zocht in goede en minder goede tijden. Toen besloot ik dat ik voor haar ook graag zelf een pop wilde maken. 

Dat was 17 jaar geleden.

Gedurende de laatste jaren is de poppenfamilie flink gegroeid en horen ze echt bij onze familie.

 

Voor kinderen is een pop over het algemeen een onmisbare kameraad. Dat was al in oma's tijd. Vandaag de dag zijn er poppen gemaakt van veel verschillende materialen. Elk type heeft zijn voor-en nadelen. Denk aan de speelbaarheid, het onderhoud of de wijze waarop zij de fantasie en de creativiteit prikkelen van onze kinderen.

 

Ik hou vooral van poppen gemaakt van natuurlijke materialen. Door de wol zijn ze zacht en nemen tijdens het spelen en knuffelen de lichaamswarmte en geur over van het kind. Je ziet de pop na een bepaalde tijd liefde en uitdrukking uitstralen. 

 

 

De schapenwol die ik gebruik bewerk ik helemaal zelf; vanaf de boerderij, het wassen, drogen en het kammen (kaarden) van de wol. 

Heerlijk is de geur ervan. Het vullen van de pop is een intensief, maar tegelijkertijd erg ontspannen bezigheid. 

 

Poppen maken voelt voor mij niet alleen als een passie. Het is ook een fijn idee dat een poppenkind een fijne troost kan zijn in tijden van onrust. Het klinkt zo gewoon, maar hoe vaak gebeurt het niet dat een kind alleen iets durft te ondernemen als de pop mee mag. Zonder hun dierbare metgezel kunnen ze zich verloren en alleen voelen.

 

Een sterke vriendschap kan zeker ontstaan tussen een pop en een kind. 

Gesteund door de aanwezigheid van de pop ontwikkelt een kind aldoende sociale vaardigheden die het nodig heeft, later in hun leven.

 

Het is een prachtige ambacht. Het duurt lang tot de pop klaar is, maar het is de grote vreugde die ik voel als ik de poppen naai en het 

aldoende steeds meer gestalte zie krijgen.

Ik hoop dat u dit zult terugzien in de manier zoals ik de pop maak. 

 

 

 

 

                                               Droomt u met me mee...? 


                         Esther